Vriendelijkheid - over de wereld tegemoet treden vanuit compassie

Afgelopen weekend nam ik deel aan een retraite van Codes of the Heart. Een nieuwe ervaring met verbonden ademsessies, channeling en rituelen. Een weekend van zelfonderzoek: waar sta ik nu en waar wil ik naartoe?

Met een open blik, niet-hoeven-weten en vol vertrouwen stapte ik het weekend in. En ik ontmoette deze dagen echt de vriendelijkheid in mezelf. Mijn open hart, mijn ‘humbleness’, mijn compassie en lichtheid, en mijn vertrouwen in andere mensen en de natuur. Het is als vanzelf in mij aanwezig. 

Ik kwam ook mijn oordeel op mijn eigen vriendelijkheid tegen. Het is op een bepaalde manier zwak, te soft en naïef, ik kan met die eigenschap geen leider zijn, en ik win er spreekwoordelijk geen oorlogen mee. Maar die vriendelijkheid, dat is wie ik ben.

Ik verbond me het weekend met mijn eigen vriendelijkheid en ervaarde hoe het is om er meer ruimte mee in te nemen. Ik voelde hoe dit is wat ik in de wereld zet, en dat ik daarover niet bescheiden hoef te zijn. Ik begreep opnieuw dat anderen mijn vriendelijkheid soms nog niet aankunnen en dan schrikken of ‘dicht’ gaan. Of dat het aangezien kan worden voor naïviteit, maar dat het niets van dat is. Want vriendelijkheid is wat deze wereld nodig heeft. Ik kan er mee inspireren, ik wil er een voorbeeld in zijn, en: ik ben dat voorbeeld.

Zo. Daar staat het. Ik ben dat voorbeeld.

Het is zo ontzettend makkelijk om vriendelijk te zijn. En tegelijkertijd is dat het niet: het vraagt zelfonderzoek om te ontdekken wat je tegenhoudt om de wereld met compassie en een open hart tegemoet te treden. De ander welkom te heten met alles wat er is. Te zeggen en voelen: ik zie je.

Daar wil ik een voorbeeld in zijn. Dat is wat ik leef, al mijn hele leven lang. Dit weekend offerde ik mijn oordeel en omarmde ik wat ik deze wereld te bieden heb: vriendelijkheid .